Myanmar, Bagan
Bagan. Met meer dan 2200 tempels, pagodes en stoepa’s het spirituele hart van Myanmar. Volgens nogal wat lijstjes één van de mooiste plekken om ballon te varen. Tot voor kort zou ik zweren nooit in een heteluchtballon te stappen. Niet in Nederland en al helemaal niet in Myanmar. Fout. Met dank aan mijn standvastigheid en mijn ietwat manipulatieve vriend zag ik de vlaktes van Bagan, zoals een ‘echte avonturier’ betaamt, vanuit de lucht.Vandaag een jaar geleden. Na een veel te korte nacht is het zover, mijn moment van de waarheid is aangebroken. Buiten is het nog pikkedonker en koud terwijl we stuiterend over de onverharde wegen in een semi open bus naar het startveld worden gereden. Waar de rest van de ballonvaarders voornamelijk bezig lijkt te zijn met wakker worden, niet uit de bus vallen of het ontbijt binnen te houden heb ik nog even de tijd om me druk te maken over belangrijker zaken. Mijn ballonavontuur. Dat had ik de afgelopen nacht immers nog niet genoeg gedaan. Alle beelden van neerstortende ballonnen, ballonnen verstrengeld in hoogspanningsmasten en dat soort werk passeerden nog even de revue terwijl het moment suprême steeds dichterbij kwam. Twintig minuten later zouden we er zijn. Een groot veld waar met man aan macht werd gewerkt om de ballonnen startklaar te maken. Daaromheen wat koffietafels en een boel blije ballonvaarders die klaarblijkelijk stonden te popelen om de mandjes in te gaan. Ben ik nu echt de enige die zich hier druk loopt te maken?! Aansluiten bij de koffietafels dan maar, waar mijn eerste lichtpuntje in de Birmese duisternis binnenkwam. Onze piloot blijkt een westerling! Niet dat ik dacht dat Birmeesjes geen luchtballon kunnen besturen maar toch, voor mij was het een geruststelling.Een kleine twintig minuten later zie ik onder de hitte van de propaanbranders de aarde langzaam onder me wegtrekken. 2000 ft. Even slikken maar wat is het hier ongelooflijk mooi. De lijstjes hebben niks teveel gezegd: vanuit de lucht zie je pas echt hoe magisch deze plek is. De laaghangende nevel, de zon die langzaam doorbreekt en de ontelbare pagodes waar we stilletjes overheen zweven. In totaal gingen er zo’n twintig ballonnen de lucht in die geruisloos boven de vlakten van Bagan hingen. Een klein uur genieten in stilte en de nodige inwendige oohs en aahs later stonden we weer veilig op Birmese bodem. En terwijl we met een glas bubbels en een certificaatje (hallo domper!) een heel eind uit de richting in een meloenveld staan bedenk ik me dat ik dit voor geen goud had willen missen.