Vakantiegevoel in the Caribbean

Nou ja, beter gezegd twee minuscule stipjes in de Caribische Zee. St. Maarten en Curaçao genaamd. Naar St. Maarten keken we al weken uit. Quality time met de familie, een riant appartement met eigen auto en een eiland bezaaid met fantastische stranden. En achteraf gezien vonden we op Curaçao ook iets waar we al weken, wat zeg ik, maanden naar uitkeken... Yep, life's good in the Caribbean.Ik vroeg me al jaren af hoe het zou zijn om te landen op één van de meest bizarre airports ter wereld, St Maarten. Ik zat er letterlijk en figuurlijk klaar voor. Mijn neus bijna tegen het raampje gedrukt om de zee steeds dichterbij te zien komen. Net op het moment dat je denkt op zee te landen zie je in een flits een strookje strand met wat leipe toeristen erop en raken de wielen de baan. Ok, in gedachten was het allemaal iets spectaculairder maartoch, we zijn er, St. Maarten! Snel door de douane, backpacks van de band grissen en kijken wie ons ophaalt. Die eer was aan Loes en Hugo, Koen's zus en zwager. Snel naar ons huis voor de komende week. Hier werden we heel fijn met een glas bubbels onthaald door de ouders van Koen én Ise, de kleine van Loes en Hugo. Moeder gans weer helemaal in haar sas omdat de kroost weer compleet was, de kroost volledig in hun sas omdat moeder gans het meest geniale AirBnB onderkomen had geregeld. Ons huis voor die week in een notendop: een enorm appartement met drie slaapkamers, een grote lichte woonkamer, een balkon met uitzicht op Dawn Beach en een enorm infinity zwembad eveneens met uitzicht op zee. Oja, en een kastje met een stuk of vijftien flessen sterke drank. Van het huis. Hallo backpacker heaven!De dagen op St. Maarten waren ultiem genieten. Quality time met de familie, strandje hier beach clubje daar, sundowners met de voetjes in het zand en 's avonds lekker 'thuis' eten en verder borrelen op het balkon. Oh, en niet te vergeten, elke dag ontbijten met vers stokbrood en, jawel, Nederlandse kaas en hagelslag. Ondertussen natuurlijk ook veel met Ise in de weer. Zwemmen in zee, dobberen in het zwembad, achter de kinderwagen in Marigot en vliegtuigen spotten op Maho Beach. Ise vond t allemaal prima. Zelfs in zee dreef ze chill in haar bandje met een 'I sooo can get used to this' glimlach op d'r gezichtje. Wat wil je ook als je eerste keer in zee de Caribische is. Kleine diva in spé. Hiernaast natuurlijk ook over het eiland getoerd. Grappig om te zien dat er op zo'n klein eiland best een groot verschil is tussen het Nederlandse en Franse deel. Het Franse deel is allemaal wat mooier en heeft wat meer verfijnde restaurants, betere wegen en mooiere baaitjes. Het Nederlandse deel heeft op haar beurt weer meer gezelligheid, is wat internationaler en heeft de grootste toeristische highlight van het eiland: de luchthaven.Staan we hier wel veilig?!De luchthaven van St. Maarten ligt pal aan het strand van Maho Beach. Hier liggen elke dag toeristen te wachten om de vliegtuigen te zien landen en opstijgen. Dit kan overigens ook heel fijn vanuit de Sunset Bar op het einde van het strandje. Vanachter je biertje zie je hier dan voornamelijk inter-eiland vluchten of (voornamelijk Amerikaanse) maatschappijen landen. De enige écht grote toestellen die hier landen zijn Air France en KLM, en daarvoor loopt dan ook meteen het hele eiland uit. Bij het KLM vertrek was het onze beurt om de leipe toerist uit hangen. Het idee is hier om je bij opstijgende vliegtuigen aan een hek direct achter de startbaan vast te houden terwijl er op enkele tientallen meters voor je een Boeing 747 opstijgt. Een handjevol anderen doet het ook dus het zal wel veilig zijn toch? Nog voor je je kunt afvragen of het wel oké is, is het alsof er een warme wervelwind op je afkomt, begint het hek te klapperen, mensen te joelen, waaien parasols het strand op en kun je je alleen nog maar schrap zetten. Gaaf! En dat allemaal met kleine Ise op m'n nek... Grapje natuurlijk. Je begrijpt het, we waren deze week meer dan eens in de strandbar op Maho te vinden.De dagen op St. Maarten gingen oprecht veel te snel voorbij. Het klinkt wellicht wat raar, maar we konden ons hier echt weer even opladen. Zoals ik al eerder heb gezegd is continue reizen best vermoeiend, weliswaar op een hele goeie manier, maartoch. De laatste dagen hebben we nog even onze complete garderobe gewassen en hebben we onze nieuwe kleding en schoenen die we in Californië hebben aangeschaft meegegeven aan Koen's ouders. Zo kunnen we de komende tijd weer wat lichter reizen en hebben we voor New York (onze laatste bestemming) weer wat meer ruimte om te shoppen hehe.Nog meer reünieVanuit St. Maarten moesten we in Colombia zien te komen. De goedkoopste manier was via Curacao. Weliswaar met een overstap van twee dagen maar dat bood weer perspectief. Hoi vrienden! Op Curaçao sliepen we bij vrienden Niek & Mirthe uit Oldenzaal en gingen we een hele dag op pad met onze vriendin Heidi, die hier inmiddels al weer drie jaar woont. Fantastisch om elkaar weer te zien en ook helemaal leuk om weer op Curaçao te zijn. Twee dagen waren niks, en voordat we het wisten zaten we alweer in het vliegtuig voor het laatste deel van onze reis, Zuid-Amerika, met als fantastisch startpunt Medellin - Colombia. Snel een update vanuit het land dat misschien wel het vetste land is dat ik ooit bezocht heb! Oja, er was nog iets waar we zo lang naar uitkeken en op Curaçao vonden toch? Ehm.. Zie de foto ergens hieronder. Bye, tot de volgende update!